เอเดล หรือชื่อเต็มว่า อาเดล แอเดล อะดคินส์ (Adele Laurie Blue Adkins) เป็นนักร้องและนักเขียนเพลงชาวอังกฤษ เธอเกิดเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม ค.ศ. 1988 ในเมือง Tottenham, กระทรวงเกาะเสม็ด, ประเทศอังกฤษ
เอเดลเริ่มต้นความสำเร็จในวงการดนตรีในปี ค.ศ. 2008 ด้วยเพลงในอัลบั้ม 19 ที่รวมถึงเพลงฮิต “Chasing Pavements” และ “Hometown Glory” แต่ความสำเร็จอย่างแท้จริงมาถึงในปี ค.ศ. 2011 ด้วยอัลบั้มที่ 2 ที่ชื่อว่า “21” ซึ่งกลายเป็นอัลบั้มขายดีที่สุดในประวัติการขายอัลบั้มในศตวรรษที่ 21 ของอังกฤษ ภายในอัลบั้ม “21” มีเพลงฮิตมากมาย เช่น “Rolling in the Deep,” “Someone Like You,” “Set Fire to the Rain” และ “Rumour Has It”
ในปี ค.ศ. 2015 เอเดลออกอัลบั้มที่ 3 ที่ชื่อว่า “25” ซึ่งก่อการร้ายของอัลบั้มที่และกลายเป็นอัลบั้มที่ขายดีที่สุดในประวัติการขายอัลบั้มในช่วงเวลาเร็ว ๆ นี้ของอังกฤษ อัลบั้ม “25” ได้รวมถึงเพลงฮิต “Hello” และ “When We Were Young” ซึ่งได้รับการชื่นชมจากผู้สนับสนุนทั้งในอังกฤษและทั่วโลก
เอเดลเป็นศิลปินที่ได้รับความยอดเยี่ยมและเชิดชูจากอุตสาหกรรมดนตรี ได้รับรางวัลแกรมมี่หลายรางวัล อีกทั้งเธอยังได้รับรางวัลอื่น ๆ เช่น รางวัลบริตอน มิวสิกแอวอร์ด และอื่น ๆ
เอเดลเป็นนักร้องที่มีความเป็นส่วนตัวและข้อคิดเห็นที่แท้จริงที่มากในวงการดนตรี ด้วยเสียงที่เป็นเอกลักษณ์และความคลาสสิคในการแสดงที่ต้องการซ้ำซากความหมายของเพลง
ใครคือเอเดล? เอเดลเป็นนักร้องและนักแต่งเพลงชาวอังกฤษที่ขายอัลบั้มเป็นล้านๆ ทั่วโลกและได้รับรางวัลกรามมีทั้งหมด 15 รางวัล รวมถึงรางวัลออสการ์ดด้วย อัลบั้มแรกและอัลบั้มที่สองของเอเดลคือ “19” และ “21” ได้รับการยกย่องจากนักวิจารณ์และความสำเร็จทางธุรกิจในระดับที่ไม่มีใครเทียบเท่า หลังจากกลายเป็นแม่ในปี 2012 เอเดลกลับมายังชาร์ตด้วยเพลงบัลลัด “Hello” ในปี 2015 ซึ่งเป็นซิงเกิลที่นำออกมาจากอัลบั้มครั้งกลับมา “25” ในปี 2017 เอเดลได้รับรางวัลกรามอีก 5 รางวัล รวมถึงอัลบั้มของปี เพลงของปี และเร็กคอร์ดของปี
ชีวิตต้นๆ การศึกษาและอิทธิพล
เอเดล ลอรี บลู แอดคินส์ เกิดเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2531 ที่นอร์ทลอนดอน อังกฤษ เอเดลเป็นลูกคนเดียวของเพนนี แอดคินส์ แม่ชื่อนี้เป็นคนที่สนใจในศิลปะและอาชีพที่หลากหลายและในช่วงที่เกิดอเอเดล แม่มีอายุเพียง 18 ปี เมื่อครบสี่ขวบเอเดลก็ได้แยกทางกับพ่อที่มาจากเวลส์ เมื่ออเอเดลอายุสิบสามปี พ่อกลับมาคบกับเอเดลอยู่ในช่วงวัยรุ่น แต่เมื่อพ่อมีปัญหาด้านการดื่มและความห่างไกลที่เพิ่มขึ้นกับลูกสาวเกิดให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาเสียหาย เทียบกับนั้น เอเดลมีความใกล้ชิดกับแม่ซึ่งส่งเสริมให้เธอเด็กน้อย “สำรวมสอบถาม และไม่ติดต่อสิ่งเดียว”
ตั้งแต่อยู่เล็ก ๆ เอเดลได้พัฒนาความชื่นชอบในด้านเพลง เธอมีแนวโน้มในการหันหาเพลงของ Lauryn Hill, Mary J. Blige และ Destiny’s Child แต่ช่วงเวลาที่ทำให้เธอรู้สึกน่าสนใจอย่างแท้จริงเกิดขึ้นเมื่ออายุ 15 ปี เมื่อเธอได้พบชุดบันทึกของ Etta James และ Ella Fitzgerald ที่ร้านใกล้บ้าน
“ในครอบครัวของเราไม่มีวัฒนธรรมด้านเพลง” เอเดลยืนยันกับสื่อ The Telegraph ในสัมภาษณ์ปี พ.ศ. 2551 “เพลงบนชาร์ตคือสิ่งที่ฉันทำตลอดเวลา ดังนั้นเมื่อฉันฟัง Ettas และ Ellas โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันอาจจะฟังเป็นเพลงชิ้นเก่าแต่ก็เหมือนกับการตื่นขึ้นมาใหม่ ฉันรู้สึกเหมือนถูกแร้งสนิทเลย ที่ว่ามา ฉันเป็นคนที่ตื่นตาตื่นใจเมื่อมีอายุ 15 ปีแล้วฉันได้ฟังเพลงที่ได้รับการสร้างมาในยุค 1940”
ถึงแม้จะช่างฉลาด แต่เอเดลไม่ชอบการศึกษาในชั้นเรียนที่เป็นแบบดั้งเดิม แทนที่จะนั่งเรียนในชั้นเรียนเหมือนคนอื่น ๆ แม่ของเธอสมัครให้เธอเข้าเรียนที่โรงเรียนบริตส์สำหรับศิลปะและเทคโนโลยี ซึ่งเป็นโรงเรียนที่นำเสนอเทคโนโลยีบันทึกเสียงและการแสดงละคร โดยที่อเมรี ไวน์เฮ้าส์เป็นทั้งนักศึกษาและศิลปินซึ่งสำเร็จการศึกษาที่โรงเรียนนี้
ขณะที่เรียนที่โรงเรียนเอเดลได้บันทึกเพลงตัวอย่างสามเพลงสำหรับโปรเจคหนึ่งที่เสนอในชั้นเรียน และสุดท้ายก็นำมาโพสต์บนหน้า MySpace ของเธอ ตอนนั้นนักบริหารของค่าย XL Recordings ได้ยินเพลงนั้นแล้วติดต่อนักร้องเอเดล ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2549 เพียงสี่เดือนหลังจากที่เอเดลสำเร็จการศึกษาที่โรงเรียน เธอได้ทำสัญญาบันทึกเสียงกับค่ายดังกล่าว